വാക്കുകൾക്ക് പുത്തൻ കുപ്പായമില്ല.
പരന്ന കണ്മഷിപ്പോൽ അവ്യക്തമായ അവസാനങ്ങൾ..
ചേർച്ചക്കേടിന്റെ ജാള്യത തെല്ലുംമറയ്ക്കാതെയോരോവരിയും!
I've been told, it's illegible.
I've been told it's too much to take.
I try to put the pandemonium
tormenting my heart, into words.
And it becomes a colossal mess.
The poems I abort.
The sentences I gulp down,
Like those tablets you never chew.
Because biting into it
Reveals its bitterness all the more!
So I mourn, while I write.
I mourn for the words,
I will never give birth to.
I mourn for the things you'll never know.
എനിക്കെന്റെ പ്രേമലേഖനങ്ങൾ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.
Because they're both
the pain and the remedy.
Roshni Ravindran
of.both.worlds
